هر آنچه دیده بیند دل کند یاد

دیریست خودم را ندیده ام

و دلم! دلم چقدر برایت تنگ شده

برای آن زمین آسمانی!

برای آرامش خانه ات، برای پاکی دلهای میهمانانت، برای عطر حضور ملائکه ات، برای ....

چقدر زلال می شوم وقتی خورشید سرزمین اندیشه ام به سمت تو طلوع می کند

وقتی آسمان چشمانم هوای خانه ات را می کنند

وقتی دلم با تمام اقتدارش! برای دیدنت به لرزه می افتد

وقتی تمام وجودم می شود دلتنگی...

وقتی کارت دعوتی برای میهمانانت می فرستی...

وقتی مسافرانت برای دیدارت کوله بار می بندند

هنوز هم منتظرم...

من کوله بارم آماده است...

                                                                                         آرام