آزمون ورودی...
یک اربعین دیگر هم گذشت ولی هنوز تو را نشناختم، اما این اربعین دانستم که نمی دانم و نمیشناسمت... هدفت! حرفت! عملت! اندیشه ات!
این اربعین را تمام روز گریه کردم، تمام نادانیم را گریه کردم، تمام دوریم را گریه کردم، تمام غریبه بودنم را گریه کردم...
چه اربعین ها که در فراقت در نادانیم گریستم و ...
امسال تصمیم گرفتم مثل زینب تو باشم آقا! یاور امام زمان!
هر لحظه، هر جا، هر مکانی، هر زمانی که امام زمانش اراده می کرد برای خدمتش آماده بود و گوش به فرمان..
این اربعین تصمیم گرفتم بشناسمت ولی چشم امید سرزمین اندیشه ام به کرامت شما دوخته شده...
می خواهم یاور امامم باشم، یاور رهبرم، می خواهم آنقدر لایق باشم که امام زمان مرا هم صدا کنند...
این اربعین آموختم که رضایت شما را به یک دنیا زیارت نمی شود عوض کرد، شناخت هدف شما، اندیشه شما چقدر والاتر و پسندیده تر از زیارت شماست...
این اربعین آموختم که معامله با خدا یعنی چه؟! آموختم که کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا یعنی چه؟!
آموختم که وقتی هدف خدا باشد، وقتی خدا بخواهد که حسین را کشته ببیند در راه دینش...
یعنی رضا برضائک و تسلیما بامرک
این اربعین آموختم که یک قطره اشک بر مظلومیت حسین(علیه السلام) که آتش جهنم را خاموش می کند اشکی است که از شناخت و معرفت و راه و یقین امام باشد ...
این اربعین آموختم یاور امام زمان یعنی آماده باش! آماده به خدمت! آماده به اسارت! آماده به سفر! آماده به جدایی! آماده به تنهایی! یعنی گوش به فرمان فرمانده!
این اربعین آموختم که حضرت زینب(سلام الله علیها) به اسارت رفت ولی باطل را اسیر ایمان و اراده و معرفتش کرد ...
این اربعین آموختم که می شود اسیر باشی و کنایه بشنوی و جز حق نگویی که خدا حرف حق تو را آشکار می کند
این اربعین آموختم که ایمان یعنی آزادگی در اسارت، یعنی جدایی از عزیزانت، یعنی درد فراغ عزیزترینت را ببینی و صبور باشی برای خدا، فقط برای خدا...
این اربعین آموختم که در غربت، کنایه و دشنام بشنوی ولی هدف امامت را فراموش نکنی، ولی با تمام قوایت به دنبال هدف و اندیشه اش بروی، مهم نیست در این راه چقدر ناملایمات باشد چقدر تنهایی و سختی و غربت و کنایه و ... باشد مهم این است که هدف امامت، اندیشه امامت زنده بماند...
این اربعین آموختم یاور امام زمان بودن تحمل تازیانه می خواهد، تحمل درد فراق عزیزان...
این اربعین آموختم امام زمان من مظلوم تر و تنهاتر از امام زمان حضرت زینب(سلام الله علیها) ست..
و چه خوب یاورانی بودند سربازان خمینی کبیر برای نائب امام زمانشان...
یاوران امام زمان آماده باش! گوش به فرمان را چه خوب درک کرده بودند...
در روزگاری که کسی جرأت نفس کشیدن نداشت این سربازان واقعی لب به اعتراض گشودند و شدند یاور امام زمانشان...
شکنجه ها تحمل کردند، دوری از عزیزان، جدایی از دلبستگی هایشان، چقدر سخت است دل بریدن از آسودگی این دنیای هزار رنگ...
ولی یاور امام زمان بصیرت دارد، می داند الگویش حسین است و هدفش خدا، فراموش نمی کند ماموریتش اسلام است و زنده ماندن آن، حالا به هر قیمتی که باشد حتی به قیمت خون، حتی به قیمت نفس...
آموختم که یاور امام زمان لیاقت می خواهد...
خدایا! پای ایمانم سست است و دیوار اراده ام کوتاه...
به من ایمانی بده تا بشناسم، بدانم، بفهمم، تا بصیر باشم و مطیع امر رهبرم و یاور امام زمانم!
که این است فجر و سعادت...
"آرام"
ممنونم از اینکه به وبلاگ من هم سر زدی
وبلاگ خوبی داری بهت تبریک میگم انشاالله در پناه خدا موفق و پیروز باشی
یا الله