نجوای..

تمام وجودم می شود پاسخ عاشقانه

وقتی با صدای مهربانت اسمم را نجوا می کنی

و چقدر خوب زبان دلم را می فهمی...

تسبیح

این تسبیح تربت سید الشهداء

آرامش عجیبی را روانه دلم می کند

آرامشی از جنس صبوری زینب سلام الله علیها

آخر این خاک غرق خون خداست...

السلام علیک یا ثارالله

راه و ...

کجای این راه را به بیراه رفته ام

که در قاب دلم منعکس نمی شوی خدا ؟!

بودنت برام بسه

به همون آروزهای رو دل موندم راضیم

اگه سرم رو دامنت باشه

و دستت رو دلم....

الا بذکر الله تطمئن القلوب

چشمان امید

گاهی می نشینم روی صندلی خیال

و از پنجره آرزوهایم به آینده خیره می شوم

چشمان امیدم باز می شوند

و خدا چقدر قابل لمس است

فقط باید کمی والعصر بخوانم 

ناب

تو آرامش ناب زندگی  تو دلخوشی روزگاری

تو نابی تو عشقی  تو بی انتهای صبوری

باغچه

برایت گل رز آوردیم

از همان ها که دوستشان داشتی

برای سنگفرش یادگاریت

راستی شنیده ام آنجا باغ بزرگی داری....

وعده

وعده تو را

دل نابت را

وجود مهربانت را

و آرامش وجودت را

به دلم داده ام؟!

....

و تو عجیب همیشه خوشقولی مسافرم

و چه خوب می توانی از پس بهانه های دلم برآیی

منتظرم

چشمان دلم را به آسمان مهربانیت دوخته ام

.......

یعنی این فاصله ها روزی تمام خواهد شد؟!

هادی

هادی شده ام

به برکت فوق برنامه های سه شنبه

و بصیرت تزریق شده در اندیشه ام