امروز کارامو لیست کردم که فراموش نکنم
همه رو روی صفحه گوشیم نوشتم:
زنگ زدن به ....
ایمیل کردن فایل...
پیگیری استاد زبان...
طراحی کردن نشریه...
میشه امروز امام رضا منو دعوت کنه!
این جمله رو هم نوشتم!
دو هفته ست که به هر دلیلی لیاقت زیارت نداشتم
ولی چون امروز چهارشنبه بود طبق معمول چهارشنبه ها بوی امام رضا داره...
دلم گرفت ...
صبح زود می خواستم برم، نشد!
قبل از ظهر گفتم میرم، بازم نشد!
گفتم عصر میرم از همون جا هم میرم جلسه، بازم نشد!
وقتی داشتم از جلسه بر می گشتم
دلم گرفت با خودم گفتم: امروز که نشد خدا کنه فردا بتونم برم!
منتظر سرویس بودم ـ مونده بودم با سرویس برم یا اتوبوس؟! ـ
یه چندلحظه ای منتظر موندم
دیگه داشتم از اومدن اتوبوس ناامید می شدم که اومد
آخر این خط اتوبوس حرم مطهر بود!!!
وقتی اتوبوس توی اخرین ایستگاه ـ یعنی حرم ـ ایستاد ناخوداگاه اشکام ریخت!
مونده بودم چی بگم؟!
سلام امام رضا! چقدر دلم براتون تنگ شده بود!
اذن دخول رو خوندم و وارد شدم!
یه گوشه ایستادم و سلام...
عادت همیشگیم توی حرم و زیارت رفتنام اینه که ایوون طلا میشینم و زیارت و حرف و دلتنگی و ...
اما امشب مستقیم رفتم داخل
وقتی روبروی مزجع مبارک آقا ایستادم
تما وجودم شده بود شکر!
شرمنده از خودم که تا خواستم آقا دعوتم کرد!
باورم نمیشد!
مونده بودم با چه زبونی تشکر کنم!
دیشب متوسل به عموی بزرگوارشون باب الحوائج حضرت ابالفضل شده بودم
ایشون رو به مادرشون حضرت زهرا سلام الله علیها قسم داده بودم که...
شرمنده مونده بودم
آقا یعنی به همین زودی جوابمو میدی و من....
اینقدر بهم نزدیکی و من دوری می کنم...
اینقدر رئوفی و من...
کلی درد دل کردم و شرمنده شدم و سبک شدم
سبک و رها
چقدر این روزا این حس رو می خواستم
مونده بودم با چه زبونی تشکر کنم!
یه دعوت خواستم
ولی هزاران خیر و برکت داشت...
واقعا چطوری میشه از ائمه علیهم السلام تشکر کرد؟
دنبال جواب این سوالم!
همه رو روی صفحه گوشیم نوشتم:
زنگ زدن به ....
ایمیل کردن فایل...
پیگیری استاد زبان...
طراحی کردن نشریه...
میشه امروز امام رضا منو دعوت کنه!
این جمله رو هم نوشتم!
دو هفته ست که به هر دلیلی لیاقت زیارت نداشتم
ولی چون امروز چهارشنبه بود طبق معمول چهارشنبه ها بوی امام رضا داره...
دلم گرفت ...
صبح زود می خواستم برم، نشد!
قبل از ظهر گفتم میرم، بازم نشد!
گفتم عصر میرم از همون جا هم میرم جلسه، بازم نشد!
وقتی داشتم از جلسه بر می گشتم
دلم گرفت با خودم گفتم: امروز که نشد خدا کنه فردا بتونم برم!
منتظر سرویس بودم ـ مونده بودم با سرویس برم یا اتوبوس؟! ـ
یه چندلحظه ای منتظر موندم
دیگه داشتم از اومدن اتوبوس ناامید می شدم که اومد
آخر این خط اتوبوس حرم مطهر بود!!!
وقتی اتوبوس توی اخرین ایستگاه ـ یعنی حرم ـ ایستاد ناخوداگاه اشکام ریخت!
مونده بودم چی بگم؟!
سلام امام رضا! چقدر دلم براتون تنگ شده بود!
اذن دخول رو خوندم و وارد شدم!
یه گوشه ایستادم و سلام...
عادت همیشگیم توی حرم و زیارت رفتنام اینه که ایوون طلا میشینم و زیارت و حرف و دلتنگی و ...
اما امشب مستقیم رفتم داخل
وقتی روبروی مزجع مبارک آقا ایستادم
تما وجودم شده بود شکر!
شرمنده از خودم که تا خواستم آقا دعوتم کرد!
باورم نمیشد!
مونده بودم با چه زبونی تشکر کنم!
دیشب متوسل به عموی بزرگوارشون باب الحوائج حضرت ابالفضل شده بودم
ایشون رو به مادرشون حضرت زهرا سلام الله علیها قسم داده بودم که...
شرمنده مونده بودم
آقا یعنی به همین زودی جوابمو میدی و من....
اینقدر بهم نزدیکی و من دوری می کنم...
اینقدر رئوفی و من...
کلی درد دل کردم و شرمنده شدم و سبک شدم
سبک و رها
چقدر این روزا این حس رو می خواستم
مونده بودم با چه زبونی تشکر کنم!
یه دعوت خواستم
ولی هزاران خیر و برکت داشت...
واقعا چطوری میشه از ائمه علیهم السلام تشکر کرد؟
دنبال جواب این سوالم!
"آرام"
- شرمنده همه دوستان و بزرگوارانی که مثل همیشه مسافر88 رو مورد لطف خودشون قرار میدن
- ببخشید که این ایام کمتر به خونه های پرمهرتون سر زدم و عرض ادب نکردم
- آقا اباعبدالله خیلی برادرشون حضرت ابالفضل رو دوست دارن
- اربعین هم رسید و 40 روز از دوری ارزشمندترین خانواده در ماتمیم ـ دعامون کنین ـ
- دعاکنین همیشه به این خاندان خدمت کنیم و ...
- این عکسم وقتی داشتم برمیگشتم یادگاری امشب گرفتم
- راستی چطوری میشه جبران کرد؟!
