بدرقه ی میهمان خدا

چله نشینی رفتنت عجیب هوایی ام کرده
تو رفتی و خدا به استقبالت آمد
و برایم برات صبر فرستادی
با کوله باری از نور امانت غنچه هایت

و بگویم از دل شرحه شرحه از فراقم
که امانت دار بوده ام اما
نازدانه ات را برای نجات آن سرزمین
به خاک دامنگیرش سپردم

برادرم! امامم! جااااااااااانم!
آمده ام راهی سفرت کنم جانا

و این اربعینت عجیب رسالتی بود
و سرت اما
حکایتی دیگر داشت...

تکلیف دلم...

"عاشق که باشی عشق شورِ دیگری دارد"
از همان شور هایی
که دلم را به معجزه می کشانی

" شاعر که باشی عشق زجرِ دیگری دارد"
از همان زجر های شیرینی که
دلم را چله نشین سجاده اشک هایم می کنی
...

دلم قرار می خواهد
از همان قرارهای نابی
که تو باشی و من
و عاشقانه ترین سجده هایم را
به پای تو باران ببارم
و تو در بدرقه ام
کوله بارم را از آرامش خودت سرشار کنی

دلم باز هم برایت تنگ شده
دلم از همان "دوست دارم" های تو می خواهد
از همانها که فقط و فقط دلم می شنید

مرا به سجده ای آسمانی دعوت کن خدا
دلم هوس حرف های درگوشی تو را دارد
بیا و با جرعه ای سجده ناب، عاشقم کن...

ادب علوی ات

گوش هایم با شنیدن نامت
به دلم اشک مخابره می کنند...

جوان پیشانی پینه بسته نماز شب های خالصانه
شاهد مثال ادب و مردانگی
این مداح ها تو را حیف می کنند
که از دستان بریده ات، از تیر چشمانت، از...
دل مردم را به درد می آورند

تو را از ادب علویت باید شناخت
که مردانه پای حرفت ایستادی _ جانم را فدای امامم می کنم_
که وقتی عمود خیمه ات برزمین نشست
امیدِ تشنه ی بصیرتِ جوانمردیت بر کام اهل عالم ماند

وقتی لحظه شهادتت
مادرت فاطمه به استقبالت آمد
تو را از ادب علویت باید شناخت عباس!

استغفار

وقتی می نشینم در مجلس عزایت
بجای گریه، استغفار می کنم
از حرفای عجیبی که
این مداح ها به تو نسبت می دهند...

قول و قرار

امروز
بلند نفس می کشم
مثل همون روزایی که عاشق بودم...

اخه دیشب
قول و قرارایی گذاشتیم

آشتی

خدا جونم!
آشتی؟!

بیا یه بار دیگه شروع کنیم
از اول

این دفعه هر چی تو بگی....

آشتی دیگه؟!

آغوش تو...

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

لبخند تو و اشک من...

دلم برای لبخندهای عاشقانه ات تنگ شده
همان خنده های گاه و بیگاهی که دلم را میهمان میکردی
همان ها که همه توان زندگیم بودند
همان ها که آرامش دل پرتلاطمم بود

هنوز هم تمام برش های امیدت را در اطراف دلم چیده ام
و نگاه خیره دلم تمام آسمان آرزوهایم را می کاود

قرارهایم با تو عحب لذتی داشتند
همان قرارهایی که تو انگار شیفته تر از من به انجامشان بودی....
این را از شرایط مهیایت، از نشانه های گاه و بیگاهت می فهمیدم

قرارهای یس و توسل و حشر و ...
قرارهای زیر باران و دل شکسته و اشک جاری
قرارهای خانه همسایه
قرارهایی که انگار زمین و آسمان مامور بودن که انجامشان دهم
قرارهای چشمانم و دلم با آرامش نگاهت
قرارهای لحظه های ناب استجابتت
قرارهای جانماز خیس از باران چشمانم در آغوش تو....
قرارهای یا فاطر بحق فاطمه ات...

و این روزها به انتظار وعده هایت نشسته ام
همان امرتهم بدعائک و ضمنت لهم الاجابه هایت
به همان ادعونی استجب لکم های نابت
به امید استجابتی که روانه دلم می کردی

خدا ! خدای خوبم! خدای مهربانم ! خدای نابم!
در دلم باش به وسعت تمام آروزهایش

و تمام دلم را برای خودت بردار ....
فقط تو می توانی آرامش کنی....
بیا و آرزوی مرا قبول کن.... یا ارحم الراحمین

"آرام"

بی منت

تمام لحظه های ناب زندگیم را مدیون توأم آقا

مدیون جواب های بی منتت

همان ها که گوشه چشمی به دلم می کنی...

"تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد
حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد"

میدانی حال دلم را....

وقتی به بودنت فکر میکنم وجود آشفته ام می شود آرامش
می بینیم یَرَوْنَ مَقامى‏
می شنویم وَیَسْمَعُونَ کَلامى
و پاسخم می دهی! وَیَرُدُّونَ سَلامى‏

آسمان گرفته دلم را همیشه هوای خانه ات صاف و زلال و آفتابی می کند
همیشه دلخوشم به حرفای چشمانم با اجازه ورودت...
و همیشه آرامم می کنی با آبشار زلال چشمانم

تو من را به آرامش آسمانی میهمان می کنی
تمام خستگی های دنیاییم را می تکانی از دل سنگین شده ام
و نوازش نگاه رئوفانه ات را که بدرقه چشمانم می کنی
سبک می شوم
سبک، زلال و آسمانی.

آقای رئوف! همسایه مهربانم!
خودت گفتی ایمان چهار رکن دارد¹
و گفتی توکل کنم و با تمام وجود زمینی ام به رضایت خدای مهربانم راضی باشم
و میدانی این روزها حال و هوای دلم را....
و گاهی دلم می گوید امتحان دیگری در راه است....
باز هم دست دلم را بگیر که بدون نگاه آرامش بخشت کم می آورم آقا....

********
الایمان اربعه ارکان: التـوکل على الله, و الرضا بقضاء الله و التسلیم لامـر الله, والتفویض الى الله. ایمان چهار رکن دارد:  1ـ توکل برخدا  2ـ رضا به قضاى خدا  3ـ تسلیم به امر خدا  4ـ واگذاشتن کار به خدا.(تحف العقول ص455)