دلم آرومه

چقد دلم آروم میشه

وقتی صدای گریه هام

توی وسعت جانمازم

تا آرامش نگاه تو میرسن

همه دلم

خیلی دوسِت دارم

وقتی توی تاریکی آسمون

با صدای دلنشینت

اروم و مهربون صدام میکنی

تا باهات حرف بزنم

تا بگم همه دلم واسه خودته خدا

ارامش

آسمان دلم
مثل آسمان شهرم
بارانی ست
...

این بغض سنگین
فقط روبروی مضجع شریف امام مهربانم آرام شد...

با کدامین زبان
شاکر همسایگیت باشم آقا؟!

سهم من

مسافرم می آید

جمعه ها

ولی سهم من از او کم است

خیلی کم...

این روزها به لیاقت دلم فکر میکنم...

بی منت

تمام لحظه های ناب زندگیم را مدیون توأم آقا

مدیون جواب های بی منتت

همان ها که گوشه چشمی به دلم می کنی...

"تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد
حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد"

تو جانی آقا

این روز ها پدری دارم

ناب تر از باران

با سخاوت تر از آسمان
و نزدیک تر از زمین

و همراه تر از نفس

تو جااااااااااااااااااانی آقا

میدانی حال دلم را....

وقتی به بودنت فکر میکنم وجود آشفته ام می شود آرامش
می بینیم یَرَوْنَ مَقامى‏
می شنویم وَیَسْمَعُونَ کَلامى
و پاسخم می دهی! وَیَرُدُّونَ سَلامى‏

آسمان گرفته دلم را همیشه هوای خانه ات صاف و زلال و آفتابی می کند
همیشه دلخوشم به حرفای چشمانم با اجازه ورودت...
و همیشه آرامم می کنی با آبشار زلال چشمانم

تو من را به آرامش آسمانی میهمان می کنی
تمام خستگی های دنیاییم را می تکانی از دل سنگین شده ام
و نوازش نگاه رئوفانه ات را که بدرقه چشمانم می کنی
سبک می شوم
سبک، زلال و آسمانی.

آقای رئوف! همسایه مهربانم!
خودت گفتی ایمان چهار رکن دارد¹
و گفتی توکل کنم و با تمام وجود زمینی ام به رضایت خدای مهربانم راضی باشم
و میدانی این روزها حال و هوای دلم را....
و گاهی دلم می گوید امتحان دیگری در راه است....
باز هم دست دلم را بگیر که بدون نگاه آرامش بخشت کم می آورم آقا....

********
الایمان اربعه ارکان: التـوکل على الله, و الرضا بقضاء الله و التسلیم لامـر الله, والتفویض الى الله. ایمان چهار رکن دارد:  1ـ توکل برخدا  2ـ رضا به قضاى خدا  3ـ تسلیم به امر خدا  4ـ واگذاشتن کار به خدا.(تحف العقول ص455)

لحظه های عاشقی...

اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَةِ
...

" وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَیْهِ إِحْساناً ...
قالَ رَبِّ أَوْزِعْنی‏ أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتی‏ أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَ عَلى‏ والِدَیَّ
وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ
وَ أَصْلِحْ لی‏ فی‏ ذُرِّیَّتی‏
إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَ إِنِّی مِنَ الْمُسْلِمینَ¹

و ما انسان را به احسان در حق پدر و مادر خود سفارش کردیم، ...
بار خدایا! مرا بر نعمتی که به من و پدر و مادر من عطا فرمودی شکر بیاموز
و به کار شایسته ای که رضا و خشنودی تو در آن است موفق دار
و فرزندان مرا صالح گردان،
من به درگاه تو باز آمدم و از تسلیمان فرمان تو شدم"

وقتی روز آخر اعتکاف قرآن تلاوت می کنی
و این آیه شریف قرآن نگاهت را قفل می کند
و آبشار زلال درونت جاری می شود...

در بهت حرف دلت با حرف خدا می مانی....
و تمام وجودت می شود شکر و شکر و شکر

همه دعاهای ماه رمضانم در این آیه شریفه بود...
و با کدامین لیاقت نداشته شاکر رحمانیتت باشم مهربانترینم؟!

روزهای ناب تنفس عارفانه تمام شد
لحظه های عاشقی که همنشین بهشت بودم
و دلم در فراقی سخت مبهوت مانده
دلتنگ لحظه های نابی می شوم که نفسم به نفس فرشته ها گره می خورد...
و آستان سجاده ام تا آسمان بندگی خدا متبلور می شد..

دوری از تو برایم چقدر سخت و غمگین است ای ماهترینم
همسایه ای که دل ها به برکت تو نرم شد و گناهان اندک²
همدمی که آرامش بهشتی داشتم با تو
امیدی سرشار از دعوت خداوندی بزرگ، تمام وجودم را آسمانی می کرد...
سلام بر تو اى همنشینى که چون پدید آید احترامش بزرگ، و چون ناپدید شود فقدانش دردناک است.³

السَّلامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى لَیْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِی هِیَ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ

 1. آیه شریفه 15 سوره مبارکه احقاف
2. السّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقّتْ فِیهِ الْقُلُوبُ، وَ قَلّتْ فِیهِ الذّنُوبُ.
3. السّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَکْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ، وَ یَا خَیْرَ شَهْرٍ فِی الْأَیّامِ  وَالسّاعَاتِ.

    
                                                                                                                                                        "آرام"