باز
طوفان عشق
در دلم
جولان می دهد
این طوفان
شیشه ی تمام پنجره های بسته ی بی روزنه اش را
شکسته
و خنکای این عاشقی
بر گونه ی گلگون دلم
نوازش های عاشقانه می کارد
.....
در پس ِ
کدامین پرده ی نیفتاده
دلت را با دلم
کوک کرده ای
که طنین دلنشین ِ صدایش
نگاهم را به باران می نشاند...