به روی دلم

آغوشت را گشوده ای
به روی دلم
همه وجودم

لبانت چه شیرین لبخند می زنند
به روی دلم
همه وجودم

نگاهت سرشار ِ مهریانیست
به روی دلم
همه وجودم

تو مرا به نام خوانده ای
به میهمانی عظیمت
سفره گشوده ای
به روی دلم
همه وجودم

حرف دیگری

آن ِ تو نیستم
می دانم
این را عقل سلیمم!!! می گوید

ولی
تپش دلم
باران چشمانم
حرفشان
چیز دیگری ست
خدای نیمه شب های ...
...

انتهای جاده

در انتهای تمام جاده های پرتلاطم زندگیم
به انتظارم ایستاده ای
با لبخندی شیرین تر از طعم دلچسب عشق
به گوارایی دیدن لبخند رضایتت

و دلم به انتهای ناب نگاه تحسین کننده ات
خاطره ها خوش دارد

میدانی خدا
گاهی خسته می شود از اینهمه پیچ و خم و راه و بیراه
گاهی فراموش میکند تو منتظرش هستی
می شود کمی مهمات توکلت را به او برسانی؟!
یا غیاث المستغیثین

لمس بودنت...

تو را لمس می کنم
در لحظه لحظه نعمت نفس کشیدنم

تو را دارم
در لابلای تمام دلتنگی های دلم

تو هستی
در پس انعکاس تمام قطره های باران دلم

تو ...

من .... تو....

باید پاک شوم از هر آنچه منم

تا رنگ بگیرد

در من

هر آنچه تویی

تویی که همه وجود منی...

همسایه

همسایه مهربانم

تمام طول هفته را ثانیه می شمارم

که به قرار پنجشنبه هایمان برسد

اما نمی شود آن دیدار میسر

از کدام راه باید بیایم به سمت لیاقت دلم

نهایت آرزو

یا غایت الامال العارفین

کمی معرفت مرحمت عقلم کن ای رئوف

و سرزمین دلم را وسیع گردان: رب اشرح لی صدری....

استجابت

می شود کمی برای من دعا کنی
این دلم
این وجود کوچکم
گوئیا تهی ست
از استجابت دعای صبر

چاشنی

مهربانترینم!

می شود کمی معرفت چاشنی صبرم کنی

و کمی صبر چاشنی آرزوهایم

خاک آسمانی

چه آرامشی در وجودم تراوش می شود

وقتی پیشانیم به خاک آسمانی حسین می رسد

و تمام وجودم می شود سبحان الله