به روی دلم

آغوشت را گشوده ای
به روی دلم
همه وجودم

لبانت چه شیرین لبخند می زنند
به روی دلم
همه وجودم

نگاهت سرشار ِ مهریانیست
به روی دلم
همه وجودم

تو مرا به نام خوانده ای
به میهمانی عظیمت
سفره گشوده ای
به روی دلم
همه وجودم

حرف دیگری

آن ِ تو نیستم
می دانم
این را عقل سلیمم!!! می گوید

ولی
تپش دلم
باران چشمانم
حرفشان
چیز دیگری ست
خدای نیمه شب های ...
...

رفیقم...

دلم رفیقی می خواهد
همیشگی
ناب
عاشق
ماندنی

رفیقی که ثانیه های عاشقیم را
نگران رفتنش نباشم
نه با بهار و پاییز رنگ به رنگ شود
نه با شب و روز پیدا و پنهان

در دلش باشم
در اندیشه اش
از وجودش باشم

رفیقی به نابی خدای دوست داشتنیم
که هست وقتی همه نیستن
می ماند وقتی همه می روند
بیدارست وقتی همه خوابند
عاشق ست وقتی همه بی وفا می شوند
می خندد وقتی همه اخم می کنند

خدای ناب من
رفیق لحظه های بارانیم
آرامش دل پر تلاطمم
یا رفیق من لا رفیق له
لبخندت را روزی دلم کن

انتهای جاده

در انتهای تمام جاده های پرتلاطم زندگیم
به انتظارم ایستاده ای
با لبخندی شیرین تر از طعم دلچسب عشق
به گوارایی دیدن لبخند رضایتت

و دلم به انتهای ناب نگاه تحسین کننده ات
خاطره ها خوش دارد

میدانی خدا
گاهی خسته می شود از اینهمه پیچ و خم و راه و بیراه
گاهی فراموش میکند تو منتظرش هستی
می شود کمی مهمات توکلت را به او برسانی؟!
یا غیاث المستغیثین

لمس بودنت...

تو را لمس می کنم
در لحظه لحظه نعمت نفس کشیدنم

تو را دارم
در لابلای تمام دلتنگی های دلم

تو هستی
در پس انعکاس تمام قطره های باران دلم

تو ...

ساحل

وقتی باران دلم
بر آسمان زلال سجاده ام
با خاک آسمانی پسر بانوی آب1
عطر بهشت میگیرد

دل طوفانیم
در پس آرامشی شگرف
به ساحل اندیشه های
ناب با تو بودن می رسد
خدای پرشکوه من
یا ارحم الراحمین ِ دستان به قنوت نشسته ام


1. تربت سید الشهداء

دلیل

تو ناب تر از عصاره بابونه قصر بهشتی
تو را باید جرعه جرعه سر کشید
تا لذت بهشتیت
با تار و پود عقل و دلم جان بگیرد
و لبریز شوم از بودنت
از لمس مهربانیت

تو خدای ناب منی
دلیل سجده های بارانی ام

ناب تر از...

دلم که تنگ می شود
چشمانم به بغض می نشینند

شاید در پس مه الودترین جاده آرزو
امید استجابتت
آسمانم را روشن کند
و گام های اراده ام جانی دوباره بگیرند

حرف های تو

آمدم
و تمام آروزهای بر دل مانده ام را
تمام بغض های نشکفته ام را
تمام دلتنگی چشمانم را
در دامنت گریه کردم

و چه مهربان دست نوازشت بر دلم نشست
و مثل همیشه آرامم کردی و ...

باز هم
حرف های تو را از دلم شنیدم
 بر زبانم جاری شد
و چشمانم به باران نشست...

و چه امید نابی روانه قلب پر آشوبم می کنی..

انتهای بغضم...

باز هم دعوتم کردی
از همانها که تمام برنامه ریزی هایش عالی و حساب شده است
قرار بود به خانه بروم و ...
و من وقتی بخودم می آیم درب ورودی ایستاده ام
سرزمین دلم به لرزه افتاده
و آسمان چشمانم بارانیست...
اادخل یا رسول الله؟!
....

تو بفکر همه لحظه هایش هستی
و چه خوب همه را دقیق می چینی
همسایه بی نظیر من


خودمانیم آقا هر وقت دلت بخواهد دعوتم می کنی
یا وقتی بغضم به انتهایش برسد؟!


ولی دعوتت همیشه ناب است همسایه...