رسمی تر...

بهانه نفس کشیدنم
همه وجودم
آرامشم

دل انگیزترین خیال متصور
یار نازنینم
ای ناب تر از لحظه های انعکاس باران عشق
چه به روز دلم آمده
که این روزها رسمی شده ایم؟!

دلم برای آغوشت
برای عطر وجودت
برای نگاه عاشقت
زمین که هیچ
هفت آسمان را آواره شد...

نه!
این سهم من از عشق تو نبود
باز هم مرا به خودت دعوت کن

روزمرگی های بی عشق
دلم را کلافه می کند
در این سرزمین دور از تو
بی تپش های عاشقانه
به مقصد وصالمان نمیرسم....

تقصیر تو بود از اول
که طعم ناب عشقت را
به کام دلم هدیه کردی
حال این تو و این دل از فرط عاشقی رسمی شده ی من...

آرزوهای دلم

گاهی
تب آرزوهایم
داغ می شود
گاهی
که
استوای دلم
تابش نگاهت را
در مدار ندارد...

تنها حرفی که میتونم به سال 93 بگم حرفیه که توی هدر اومده...

برتر از هزار...

سرمای
استخوان سوز
نبودنت
با کدامین خورشید
به مشرق
نیامده
گرم می شود؟!



امام صادق علیه السلام: هر کس فاطمه را بدرستی بشناسد، بی گمان شب قدر را درک کرده است."بحار43/65"

تسلی...

 این اشک ها
امان دلم را
بریده اند
...
دستت را
روی دلم
بگذار
سقف ایمانش
چکه می کند....

سکوت می کنم...

گاهی تمام دنیای سپاسم
برای تشکر از تو کم می آید

باز می نشینم در بکرترین لحظه دیدار
در سرزمین با طراوت سجاده ام
روبرویت دو زانو
تا بگویم از نداشته های دلم
ولی...
ولی اندیشه ام غرق در تفکرات
تمام نعمت های داشتن تو را
برایم مرور می کند...

سکوت میکنم
و حرف های چشمانم
باران می شود...

تو هستی و من
و دلم آرام آرام است

صبورانه...

عشق همیشه برنده است...
باید عاشق باشی
تا بدانی انتظار معجزه یعنی چه؟!

باید دلواپسی های دلت
رنگ حواس پرتی های عاشقانه بگیرد
تا لمس کنی
لبخند خدا را
در پس تمام روزمرگی های صبورانه ات

باید عاشق بمانم
...
عشق همیشه برنده است....

مسافر نوشت ها
دارم فکر میکنم چطوری این نامه ارزشمند رو بازنشر بدم و وظیفه من چیه؟!

نامه ای به جوانان اروپا و آمریکا

یک آغوش، تو

در دعوای گاه و بیگاه من و دلم
رصد خانه ی اندیشه ام تو را در مدار نمی بیند
 همان روزهایی که دلم یک آغوش، بهانه ی تو دارد

در ذره ذره ی دلم می نشیند این تفکر
که لبخند تو یعنی رسیدن به تمام آروزهایش
همان روزهایی که
می کشانیش به حرف های خودمانی
و در انتها
تمام دلم و آروزهایش می شود
یک آغوش لبخند تو

بهانه ی...

بهانه تمام عاشقانه های من
باز هم
به چشم های من بتاب
تا از این
انجماد بی کسی
کمی
رها شوم

بدرقه ی میهمان خدا

چله نشینی رفتنت عجیب هوایی ام کرده
تو رفتی و خدا به استقبالت آمد
و برایم برات صبر فرستادی
با کوله باری از نور امانت غنچه هایت

و بگویم از دل شرحه شرحه از فراقم
که امانت دار بوده ام اما
نازدانه ات را برای نجات آن سرزمین
به خاک دامنگیرش سپردم

برادرم! امامم! جااااااااااانم!
آمده ام راهی سفرت کنم جانا

و این اربعینت عجیب رسالتی بود
و سرت اما
حکایتی دیگر داشت...

یک نفس نگاه تو

همسایه دیوار به دیوار دلم
گاهی از پرچین بلند دلم
نگاهی بینداز به دلتنگی امیدم

گاهی صدایم کن
و بنشانم به ضیافت اشک
و به باران نگاهم دلم را صیقل ده

دلم برای عطر سرایت تنگ شده
برای یک نفس عمیق
در نگاه تو

مهربان ترین همسایه
لیاقت همصحبتی ات را
در کدامین آرزوی دنیایم جا گذاشته ام
نمیدانم

فقط میدانم دلم عجیب
هوای تو دارد امام رئوفم....