یک نفس نگاه تو

همسایه دیوار به دیوار دلم
گاهی از پرچین بلند دلم
نگاهی بینداز به دلتنگی امیدم

گاهی صدایم کن
و بنشانم به ضیافت اشک
و به باران نگاهم دلم را صیقل ده

دلم برای عطر سرایت تنگ شده
برای یک نفس عمیق
در نگاه تو

مهربان ترین همسایه
لیاقت همصحبتی ات را
در کدامین آرزوی دنیایم جا گذاشته ام
نمیدانم

فقط میدانم دلم عجیب
هوای تو دارد امام رئوفم....

انتهای بغضم...

باز هم دعوتم کردی
از همانها که تمام برنامه ریزی هایش عالی و حساب شده است
قرار بود به خانه بروم و ...
و من وقتی بخودم می آیم درب ورودی ایستاده ام
سرزمین دلم به لرزه افتاده
و آسمان چشمانم بارانیست...
اادخل یا رسول الله؟!
....

تو بفکر همه لحظه هایش هستی
و چه خوب همه را دقیق می چینی
همسایه بی نظیر من


خودمانیم آقا هر وقت دلت بخواهد دعوتم می کنی
یا وقتی بغضم به انتهایش برسد؟!


ولی دعوتت همیشه ناب است همسایه...