احسن الحال...

سال ۹۲ را به عنوان «سال حماسه‌ی سیاسی و حماسه‌ی اقتصادی» نامگذاری میکنیم و امیدواریم به فضل پروردگار، حماسه‌ی اقتصادی و حماسه‌ی سیاسی در این سال به دست مردم عزیزمان و مسئولان دلسوز کشور تحقق پیدا کند.

من انقلابیم

من دیپلمات نیستم، من انقلابى‌ام ، حرف را صریح و صادقانه میگویم. ما صریح و صادقانه حرف خودمان را میزنیم؛ ما قاطع و جازم حرف خودمان را میزنیم. شما می‌خواهید اسلحه را مقابل ملت ایران بگیرید، بگویید: یا مذاکره کن یا شلیک میکنم. براى اینکه ملت ایران را بترسانید، بدانید ملت ایران در مقابل این چیزها مرعوب نخواهد شد…

I am not a diplomat. I am a revolutionary. I speak openly and honestly. We speak openly and honestly. We speak clearly and decisively. You want to point the gun at the people of Iran and say, negotiate or we will shoot. You say these things to intimidate. the Iranian nation. You should know that the Iranian nation is not intimidated by these things.  

تمام وجودم.....

دلم برات تنگ شده .... خیلی

من به استدلال فلاسفه و عرفا کاری ندارم
به باید و نباید متکلمین
که با هزار دلیل و برهان میخان اثباتت کنن

من با دل کوچبک خودم باهات حرف میزنم:
دلم برات تنگ شده
برا اون حرفای خودمونی سجده های بارونیم...

برا تو که با دلم شناختمت
حست کردم
فهمیدمت
با بودنت به ارامش رسیدم

کسی که با تمام وجودم درکش کردم
که هست
منو می بینه
دوسم داره

  بودنش برام بسه

خدا دلم برات تنگ شده
من به همون آروزهای رو دل موندم راضیم
اگه سرم رو دامنت باشه
و دستت رو دلم....

الا بذکر الله تطمئن القلوب

"آرام"

اگر قرآن نمی خواندی برایم....

سفر کردم به دنبال سر تو
سپر بودم برای دختر تو
چهل منزل کتک خوردم برادر
به جرم این که بودم خواهر تو

حسینم واحسین گفت و شنودم
زیارت نامه ام جسم کبودم
چه در زندان، چه در ویرانة شام
دعا می خواندم و یاد تو بودم

برای هر بلا آماده بودم
چو کوهی روی پا استاده بودم
اگر قرآن نمی خواندی برایم
کنار نیزه ات جان داده بودم

لبیک یا خامنه ای....

ضمانت نامه...

جامانده ام از پرونده ضمانت نامه استجابتت...
این روزها دلم همپای پاییزست، و خوب میدانی این دلتنگی ها دلیلش تنها پاییز نیست....

یا غایه امال العارفین: استجب لکم های دلم جا مانده اند و می دانی که چقدر!!!!
یا غیاث المستغیثین: زبانم سکوت می کند و چشمانم رساتر از هر کلامی بارانی می شوند...
یا حبیب قلوب الصادقین: دلم به لرزه می افتد از ضمنت لهم الاجابه هایی که گویی از آسمان دلم فراتر نمی روند ...
یا سریع الرضا: و تو میدانی من لحظه لحظه ی بهشتِ همسایه ام را با تو سخن گفته ام...

این روزها پی نوشت های دلم!!! آنقدر زیادن که گاهی راه نفس هایش را گم میکند
نفس های نابی که از سرچشمه امید می آیند...

امیدی از آمدن مسافری که اگر لایق انتظارش باشم دلم آسمان بی انتهای بهشت خواهد بود...
اللهم عجل لولیک الفرج

"آرام"

لحظه های عاشقی...

اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَةِ
...

" وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَیْهِ إِحْساناً ...
قالَ رَبِّ أَوْزِعْنی‏ أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتی‏ أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَ عَلى‏ والِدَیَّ
وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ
وَ أَصْلِحْ لی‏ فی‏ ذُرِّیَّتی‏
إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَ إِنِّی مِنَ الْمُسْلِمینَ¹

و ما انسان را به احسان در حق پدر و مادر خود سفارش کردیم، ...
بار خدایا! مرا بر نعمتی که به من و پدر و مادر من عطا فرمودی شکر بیاموز
و به کار شایسته ای که رضا و خشنودی تو در آن است موفق دار
و فرزندان مرا صالح گردان،
من به درگاه تو باز آمدم و از تسلیمان فرمان تو شدم"

وقتی روز آخر اعتکاف قرآن تلاوت می کنی
و این آیه شریف قرآن نگاهت را قفل می کند
و آبشار زلال درونت جاری می شود...

در بهت حرف دلت با حرف خدا می مانی....
و تمام وجودت می شود شکر و شکر و شکر

همه دعاهای ماه رمضانم در این آیه شریفه بود...
و با کدامین لیاقت نداشته شاکر رحمانیتت باشم مهربانترینم؟!

روزهای ناب تنفس عارفانه تمام شد
لحظه های عاشقی که همنشین بهشت بودم
و دلم در فراقی سخت مبهوت مانده
دلتنگ لحظه های نابی می شوم که نفسم به نفس فرشته ها گره می خورد...
و آستان سجاده ام تا آسمان بندگی خدا متبلور می شد..

دوری از تو برایم چقدر سخت و غمگین است ای ماهترینم
همسایه ای که دل ها به برکت تو نرم شد و گناهان اندک²
همدمی که آرامش بهشتی داشتم با تو
امیدی سرشار از دعوت خداوندی بزرگ، تمام وجودم را آسمانی می کرد...
سلام بر تو اى همنشینى که چون پدید آید احترامش بزرگ، و چون ناپدید شود فقدانش دردناک است.³

السَّلامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى لَیْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِی هِیَ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ

 1. آیه شریفه 15 سوره مبارکه احقاف
2. السّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقّتْ فِیهِ الْقُلُوبُ، وَ قَلّتْ فِیهِ الذّنُوبُ.
3. السّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَکْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ، وَ یَا خَیْرَ شَهْرٍ فِی الْأَیّامِ  وَالسّاعَاتِ.

    
                                                                                                                                                        "آرام"

دعوتی خدا

اللهم انی اسألک...
عازم سفری هستم به ژرفای وجود
سفری با مقدمه ای با شگوه
و کارت دعوتی با عزت و احترام
می روم به میهمانسرای خدا....

و می شنویم! می خوانیم! می دانیم!
مانده ام سخت عجب که چرا نمی شنوم!!!

اللهم انی اسالک...
فقط از تو می خواهم؛ یا سیدی و مولای و ربی ...
از تو میخواهم روشنایی افق پنجره امیدم را!
امیدی که ...
اللهم اغفرلی الذنوب التی تقطع الرجاء

خدایا بحق سحرهای خودمانی میهمانیت
بحق میزبانی شایسته ات
بحق دعای مستجاب لحظه افطار
بحق ضمنت لهم الاجابه
بحق یا سریع الرضا

خدایا بحق ایاک نعبد و ایاک نستعین
بحق دوست داشتنی های رمضانت
خدایا بحق شریف ترین مراتب شرفت...
خدایا از تو می خواهم، از تو...
لایقم کن:
اللهم لا تکلنی الی نفسی طرفه عین ابدا

"آرام"

استواری دوران غیبت...

امروز این حدیث ارزشمند ستون های دلم را طوری لرزاند که آسمان چشمانم بارانی شد:

 امام سجاد(علیه السلام) فرمودند: هر کس بر دوستی ما در دوران غیبت قائم ما ثابت و استوار بماند، خداوند پاداش هزار شهید از شهیدان بدر و احد به او ارزانی می‌دارد*

ثابت و استوار ماندن!!!!
گاهی چشمم، گوشم، حافظه ام شرمنده شما می شوند...

این روزا دل ها همه بوی انتظار دارد
چه حس نابی ست آنان که تار و پود سجاده اخلاصشان دعای فرجت را حفظ کرده...
آنان که حدیث حاضر غایب شنیده اند...

شعبان برایم تداعی عشق خداست، تداعی "السلام علیک یا بقیه الله"


پی نوشت:
و خواهم نوشت...
..............................................

*مَن ثَبَتَ عَلی مُوالاتِنا فِی غَیْبَةِ قائِمِنا اَعْطاهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ اَجْرَ اَلْفَ شَهیدٍ مِنْ شُهَداءِ بَدْرٍ وَاُحُد
شیخ صدوق, کمال‏الدین و تمام النعمة، ج1، ص 323، ح 6.

دلخوش به نمره قبولیم

لقد خلقنا الانسان فی کبد...
و در همین سختی هاست که ادمی ساخته میشود...
گویی امتحان عجین شده با سرنوشت آدم
باید امتحانت کنن تا به کلاس بالاتری بروی...

در برهوت هزار راه درست و نادرست ادمی قدرت تشخیصش محک میخورد
اینجاست که روزی هزار بار پرونده زندگیم را زیر و رو میکنم تا توبه های جامانده را برسانم...

در صعود و سقوط، رفتن و نرسیدن، خسته شدن و بریدن است که باید ایمانم را بسنجم
اینجاست که طعم تلخ نادانی و ناتوانی باورم می شود...
ارحم عبدک الضعیف و الذلیل و الحقیر و المسکین و المستکین
و گاهی این نمک ها برای زخم های دلم از هر مسکنی ارامش بخش ترست!!!!

و من در این روزها سنجیده می شوم در ترازوی انصاف خدا
_ که نه در نگاه نابینا!!! و اندیشه بی خردی!!! بندگانش ـ

اگر خدا بخواهد نابم کند
باید خالص باشم فقط برای او
وقتی ناخالصیم را بگیرند زلال می شوم و شفاف
و آسمان در من پدیدار می شود...

دلی که به اندازه دنیا کوچک شده و
و حال که میخواهد آسمان را در خودش جای دهد
پس باید تحملش هم به وسعت آسمان باشد...

اللهم اغفرلی الذنوب التی تقطع الرجاء

"آرام"